BİRLİK BERABERLİK...

Toplumsal dayanışma toplumun bütün kurum ve kuruluşlarıyla ortak değerlerde birleşmesi ve birlikte hareket etmesidir. Günümüzde toplumsal dayanışmayı önemsememek, yada toplumsal dayanışma olarak ortaya konulan faaliyetlerde toplumun herhangi bir kesimini yada kurumunu yok saymak toplumsal dayanışma değil toplumu ayrıştırma olur.

 
Öncelikle her birey, her kesim, her düşünce, her kurum yani dayanışma içersinde yer alması gereken  herkes, karşısındakini öteki olmaktan çıkartıp, kendinden kabul etmeli,  herkesi olduğu gibi benimseyip, değişmeye zorlamadan, ikiyüzlülüğe mecbur kılmadan, kabullenmelidir. Aynı safta bulunması gerekenler, birey yada kurum olarak birbirlerini rakip değil, dost olarak görmedikçe, birbirlerinin eksikliğinin değil, yanyana olmanın herkesi güçlü kılacağını kavrayamadıkça, dayanışmada, birlik ve beraberlikte sadece varılması gereken birer hedef olarak kalır.
 
Toplumsal dayanışma için mutlaka  bu dayanışmaya etki eden faktörlerin iyileştirilmesi gereklidir. Toplumsal dayanışmayı sağlayacak olanlar insanlardır ve insan sosyal bir varlık olarak  yaşadıklarından ve çevresinden mutlaka etkilenir. İşte bu etki pozitif oldugunda insana yarar sağlayabileceği gibi, negatif bir etkilenme de kesinlikle zarar verecektir. Toplumlar bireyelerden oluştuğuna göre, bu etkileşme aynı zamanda  toplumlarada yararlı, yada zararlı olur. Eğer bu etkileme pozitif yararlı yönde ise bireyler, toplumlar ve sonuçta ülkenin yararlanacağı güzel sonuçlar ortaya çıkar, aksi durumda bireyler, toplumlar ve ülke zarar edecek noktaya gelir.

Şimdi oturup topluma yön verenler düşünmelidir. Bu toplumun, bu milletin, eğitiminden, sağlığından, güvenliğinden, malından, dininden, namusundan, özgürlügünden, kalkınmasından, yolundan, suyundan, ekmeğinden, aşından,işinden sorumlu olanlar  düşünmelidir. Devlet yöneticileri, bürokratlar, memurlar, yani aklınıza gelen herkes düşünmelidir.  Birlik ve beraberlik adına ortaya çıkanlar, en küçükten en büyüge, sosyal ve kültürel alanda hizmet adına ortaya çıkanlar düşünmelidir. Neden birtürlü istediğimiz, arzu ettigimiz manada umut ettigimiz, beklediğimiz yada hedeflediğimiz toplumsal dayanışmayı sağlayamıyoruz, neden birlik ve beraberliğimizi temin edemiyoruz.
 
Bugünkü mevcut durumda, herkes kendince düşününüp vicdanlarına danışmalıdır, yapılan işler, yürütülen faaliyetler ne adına yapılmaktadır. Benlik duygusu ne kadar hakimdir vicdanlarına, egoları ne kadar güçlüdür, şöyle bir kantara çekmelidir her sorumlu kendini . Yada aynaya bakıp sorgulamalıdır yaptıgı işleri neden yaptıgını. Başkan olmak adına, iktidar olmak adına, bulunduğu konumu kaybetmemek adına, şan adına, şöhret adına, desinler adınamı yapıyorum yoksa millet adına, dayanışma adına, birlik ve beraberlik adınamı yapıyorum diyebilmelidir. En sonunda bir karşılaştırma yaparak, başarı yada başarısızlığını yine kendi tespit etmeli ve tabi ki tespit ettiği sonuca göre bir karar vermelidir.
 
Toplumsal dayanışma, birlik, beraberlik ve fedakarlık ruhu ile bezenmiş, hoşgörülü, affedici, sevgi ve saygı kurallarını ihlal etmeyen, verdiği sözde duran, hayalcilikten uzak davranan, günü kurtarma, koltuğu koruma peşinde olmayan,  toplumun hiç bir ferdini ve hiçbir kurumun  kendi egosu için, yada süregelen kısırdöngü devranların devamı için feda etmeyen, liderler ve yöneticilerle sağlanabilir.
 
Toplumsal dayanışma, birlik ve beraberlik adına ortaya çıkan, yada bunu sağlamakla sorumlu olanlar,  liderler ve yöneticiler, sağlam karakterli, halkı kucaklayan, birlikte aynı mücadelenin içinde olan arkadaşlarını unutmayan, yol arkadaşlarına sırtını dönmeyen kimseler olmayı becerebilmeli,  herkese aynı eşit davranarak, hakkaniyetli ve adaletli olmalıdırlar. Karşılıklı hakkaniyet ölçüleri korunamazsa, adaletle davranılamazsa, hiçbir konuda ve hiçbir düşüncede dayanışma söz konusu bile olamaz. Bir yerde ayrımcılık yapıldıgı hissi uyandırılırsa, eşit davranılmazsa, verilen sözler tutulmazsa, vaadler yerine getirilmezse dayanışma umuduyla orda bulunanlar, bir olmaya, beraber olmaya azmedenler, bu durum karşısında hayal kırıklığına uğrayıp, kandırıldıklarını düşünerek daha da çok uzaklaşabilir, parçalara ayrılabilirler.
 
Dayanışma ruhu ile hareket ederek, birlik ve beraberliğini sağlayan toplumlar, giriştikleri her mücadelede sosyal, ekonomik, iktisadi, eğitim, kültür alanlarında ve aklımıza gelen her alanda başarıya ulaşmış ve hatta girdikleri savaşları kazanmışlardır. Kendi tarihimizde de bunun örnekleri fazlasıyla mevcuttur. 
 
Toplumsal dayanışma olmadan, birlik ve beraberlik sağlanmadan atılan adımlar en başta, güzel görünse de, yahut başarılıymış gibi algılansa da o çemberin içersinde olması gerekenlerden bir kişi bile dışarıda kalmışsa birlik sağlanamamış demektir, birlik sağlanamamışsa dayanışma sağlanması sadece bir hayal olarak kalır.
 
Birlik ve beraberlik içinde olan toplumlar, karşılaştıkları en zor sorunları dahi kolaylıkla çözerler. Sorunlarını çözen toplumlar ise ilerlemek ve gelişmek için, fikir birliği, gönül birliği ve eylem birliği içersinde hareket ederek başarıya ulaşırlar.
 
Dünyada birlik ve beraberlik içinde hareket etmeyen, toplumsal dayanışmayı sağlayamayan bir tek  aile, şirket, dernek, kulüp, kurum, vakıf yada devlet yoktur ki, başarıya ulaşmış olsun.
 
Her gün yeni nifakların, bozgunculukların, tezatların ortaya atıldığı günümüzde,  birlik ve beraberlik yolunda, evlerimizden başlayarak, herkes sorumlu olduğu noktada, şahsi düşünce ve çıkarlarını bir tarafa bırakarak, toplumsal dayanışmanın sağlanması, birlik ve beraberliğin temin edilmesi için gayret göstermeli, bunu yaparken ellerini vicdanlarına koyarak hareket etmelidirler. Sevgiyle kalın...