Nasıldı sahi eski bayramlar?
Yetişmeyecek sarma, aman baklavayı unuttum , bu tepsi büyük tövbe sığmaz fırına, bir koşup köşedeki fırına gidiver tatlı pişiriyorlar mı...
Daha temizlik bitmedi. Tül perdeleri en son yıkamalı buram buram sabun kokmalı, sinmeli mis kokusu evin her yerine...
Alışveriş de yetişmeyecek biri de şu işin ucundan tutsa ya ! Kime diyorum?
Ben sıraya koyayım bu yapılacakları yoksa yetişmez bu işler...
Ses yükseliyor evdekilerden " Ya tatlıyı da hazır alsaydın illa sarma yapman şart mıydı, daha geçen yıkadın tül perdeleri."
Ay bunlar deli elaleme laf ettirir miyim ben!
Sarmasız hazır baklava ile bayram mı olurmuş?
Yahu bari biriniz gidin de çocuklar için para bozdurun kaliteli şekerlerden alın unuturuz mazallah
Bayram sabahı kapıya dayandıklarında rezil olmayalım
Ne tatlı telaşmış pestilin çıksa da yorgunluktan bayram sabahına uyanmak
Uyanır uyanmaz aynı telaşla bayram kahvaltısı hazırlayıp kocanın sana el uzatması öp bakalım diyerek sana sarılması . Ne komik gelirdi o zamanlar ve çok değerliymiş o anlar...
Sonra giyinip kaynanaya anana babana gidip bayramlaşmak
Tamda pandemi ile geldi sanki o eski bayramlara veda
Pandemi bitti demeye kalmadı evin direği yıkıldı
Arkasına evin bel kemiği anam gidince şaka gibi bir aya kalmadan BABAm evin ruhuda uçuverdi ...
Kısa zaman geçmeden el öpecek kimseyi de bulamadım bayramlaşmaya ..
Benim gibi var mıdır kimsesiz kalan bayram sabahlarına
Derken
Depremle gördüm ki hele de Antakya da
Ne öpülecek bir el, ne sarılacağın yavrun, ne komşun, ne de sığınacağın bom boş bile olsa bir yuva kalmış .
Her şey yok olup gitmiş
Nasıl toparlayacağız şimdi o kimsesiz kalan yavruları ?
Nasıl yüreklerine su serpeceğiz yavrusunu yitiren anaların ?
Ya o babanın evladının cansız cesetinin başında elini bırakmadan tutuşunu nasıl unutacağız ?
Biz o eski bayramlardan geçtik de yaraları nasıl saracağız ?
Bu vicdanı körelmiş duyguları yok olmuş zihniyetlerle mi?
Nasılsınız, kaybınız var mı demeye varmıyor dilim
Enkaz altında sevdiceğiniz kaldı mı derken utanıyorum
Bayramları geçtim şehir yok oldu viran olduk
Kimlerin umrunda?
Kimsesiz mezarlara bakarken umutların, hayallerin , hayatların yok oluşu
Ne dersiniz?
Yürekleri kan ağlayan, donuk bakışlı ,çaresiz ve hayatları travmatize olan herşeye rağmen ayakta kalmaya çalışanlar için bir umut ışığı oluyor muyuz ?
Yeniden yeşerecek mi filizler kökler toprağa tutunacak mı?
Ateş düştüğü yeri yakar derler ya bu bile eksik kalıyor bu bayram
Ateş düştüğü yeri değil bir kıta, tarih yanıyor ve bu yangını söndürmek de kolay olmayacak...